بیست و سوم مهرماه، سالروز شهادت پنجمین شهید محراب آیت الله اشرفی اصفهانی

بیست و سوم مهرماه، سالروز شهادت پنجمین شهید محراب آیت الله اشرفی اصفهانی

شهید محراب، آیت اللّه عطاءاللّه اشرفی اصفهانی در سال 1281 هجری شمسی در «خمینی شهر» اصفهان و در خانواده ای روحانی و مذهبی، دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود به پایان رساند. سپس در نوجوانی، برای ادامه ی تحصیل، راهی اصفهان شد و نزدیک به ده سال از محضر استادان بنام حوزه ی علمیه ی اصفهان بهره جست. شهید والامقام آیت اللّه اشرفی اصفهانی در بیست سالگی برای ادامه ی تحصیل و رسیدن به مقام های عالی علمی و معنوی، ره سپار شهر مقدس قم شد تا آینه ای پاک و با صفا برای آیندگان گردد.

تحصیلات عالی در حوزه

شهید محراب، آیت اللّه اشرفی اصفهانی برای کسب مقام علمی و معنوی، از شهر اصفهان به حوزه ی علمیه ی قم هجرت کرد و در آن جا، از محضر آیات ومراجع عالی قدر، بهره های فراوان برد. وی مدت دوازده سال در درس مرجع عالی قدر، حضرت آیت اللّه بروجردی(ره) حضور می یافت و همه ی دروس آن مرجع والامقام را می نوشت. شور و شعف ایشان در تحصیل و تحمل سختی های زندگی، وصف ناپذیر است. ایشان با اراده ای آهنین و با تلاش و کوشش های بسیار، در چهل سالگی به درجه ی عظیم اجتهاد نایل آمد و ستاره ای روشن گر در آسمان تبلیغ دین و فقاهت گردید.

هجرت برای تبلیغ دین

شهید محراب، آیت اللّه اشرفی اصفهانی پس از گذراندن تحصیلات عالیه در حوزه ی علمیه ی قم و بهره گیری از محضر مراجع بزرگی چون آیت اللّه حجت(ره) و آیت اللّه العظمی بروجردی(ره) و رسیدن به درجه ی عظیم اجتهاد، بنابر دستور مرجع بزرگ جهان شیعه؛ حضرت آیت اللّه العظمی بروجردی(ره) به استان باختران هجرت کرد این درحالی بود که رژیم طاغوت به روحانیان و سخنرانی های آنان، بسیار حساس بود، ولی این شهید والامقام با شجاعت فراوان، مسایل سیاسی روز را برای آگاهی مردم بازگو می کرد. به همین دلیل، بارها مورد آزار و اذیت نیروهای رژیم منحوس پهلوی قرار گرفت.

از 19 دی سال 56 تا پیروزی انقلاب اسلامی

پس از قیام خونین 15 خرداد سال 42، ملت رنج دیده ی ایران در زیر چکمه ی استبداد طاغوت، چون انبار باروتی، آماده ی انفجار بود. با چاپ مقاله ای توهین آمیز درباره ی امام خمینی(ره)، در 19 دی سال 56، مرحله ی تازه ای از قیام مردم آغاز شد. شهید محراب، آیت اللّه اشرفی اصفهانی در این حرکت توفنده مانند دیگر روحانیان، نقش بسزایی داشت. ایشان با برگزاری مراسم بزرگداشت شهدای 19 دی و نیز برگزاری مراسم بزرگداشت شهادت آیت اللّه سیدمصطفی خمینی(ره) و ایراد سخنرانی های روشن گر، مردم غیور باختران را برای انقلاب بزرگ اسلامی آماده می کرد.

پس از پیروزی انقلاب در سنگر نماز جمعه

یکی از عوامل مهمی که در ثبات و تداوم انقلاب اسلامی، نقش ارزنده ای داشت نماز سیاسی ـ عبادی جمعه بود. شهید محراب، آیت اللّه اشرفی اصفهانی از جمله رادمردانی است که به فرمان امام خمینی(ره) به امامت نماز جمعه ی باختران منصوب شد، تا این بار در صحنه ی حفظ و پاسداری از نظام مقدس، اسلامی تلاش و جان فشانی کند.

شهید محراب و جنگ تحمیلی

استکبار جهانی به سرکردگی امریکا که با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، منافع خود را در خطر جدی می دید، به توطئه های داخلی و محاصره ی اقتصادی دست زد. هنگامی که این نیرنگ ها ناکام ماند، توطئه ی جنگ تحمیلی را برای شکست نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، اجرا کرد. در چنین شرایطی، دمیدن روح شهادت طلبی در میان رزمندگان و دل گرم کردن آنان برای مقابله با دشمن بعثی، بسیار با اهمیت بود. شهید محراب، آیت اللّه اشرفی اصفهانی از جمله عالمان وارسته و مجاهدین در راه حق است که با حضور خود در میدان های نبرد و ایراد سخنرانی های شورانگیز، روح مقاومت و شهادت را در کالبد جوانان غیور میهن اسلامی می دمید و با این اعمال معنوی به آن عزیزان، دل گرمی می داد.

نقش شهید محراب در وحدت بین تشیع و تسنن

دشمن جهان خوار و استکبار جهانی همیشه درتلاش بوده است تا بین امت های اسلامی، تفرقه افکند نمید و از انسجام و وحدت آنان جلوگیری کند؛ اما بیداری عالمان دینی ما، همیشه توطئه های آنان را نقش بر آب کرده است. شهید محراب، آیت اللّه شرفی اصفهانی از همان بیدار دلان و مجاهدانی است که درباره ی وحدت بین شیعه و سنی، رنج های فراوانی را متحمل شد. او با انجام مسافرت های متعدد به شهرهای پاوه، جوانرود و روانسر و تشکیل سمینارهای بی شمار مرکب از ائمه ی جمعه سنی و شیعه در استان باختران، در خنثی کردن توطئه های تفرقه افکنان داخلی و خارجی، سهم بسزایی داشت.

تاج زرّین شهادت در محراب عبادت

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شکست امریکا، این جنایت کار غارت گر آرام ننشست و برای ضربه زدن به انقلاب اسلامی، چهره های بزرگ انقلاب را یکی پس از دیگری ترور کرد. آیت اللّه اشرفی اصفهانی که یکی از یاران دیرینه ی امام و از شخصیت های شناخته شده و مورد توجه مراجع و حوزه های علمیه بود، در پیشبرد انقلاب نیز نقش بسزایی داشت. از این رو، استکبار جهانی و مزدوران داخلی آن ها و منافقان از خدا بی خبر، کینه ی او را به دل داشتند. آیت الله اشرفی سرانجام پس از دو بار ترور ناکام، در مهرماه سال 1361، به آرزوی دیرینه ی خود؛ یعنی شهادت در راه خدا نایل شد و مانند مولایش، امام علی علیه السلام در محراب نماز، تاج زریّن شهادت را بر سر نهاد.

چندجمله از پیام امام خمینی(ره) به مناسبت شهادت شهید محراب

چه سعادت مندند آنان که عمری را در خدمت به اسلام و مسلمین بگذرانند و در آخر عمر فانی به فیض عظیمی که دل باختگان به لقاءاللّه آرزو می کنند، نایل آیند. چه سعادت مند و پیروزند آنان که در نشیب و فرازها و پست و بلندی های حیات خویش به دام های شیطانی و وسوسه های نفسانی نیافتادند، آخرین حجاب بین محبوب و خود را با محاسن غرقه به خون، خرق نموده، به قرارگاه مجاهدین فی سبیل اللّه راه یافتند. چه سعادت مند و خوش بخت اند آنان که به دنیا و زخارف آن، پشت پا زدند و عمری را به زهد و تقوا گذراندند و آخرین درجات سعادت را در محراب عبادت و در اقامه ی جمعه با دست یکی از منافقین و منحرفین شقی فائض و به والاترین شهید محراب که به دست جنایت کاران اشقی الاشقیاء به ملاء اعلا شتافت، محلق شدند».

زهد و تقوای شهید محراب، آیت اللّه اشرفی اصفهانی

شهید محراب، آیت اللّه اشرفی اصفهانی، در شمار عالمان وارسته ای است که پس از سال ها تلاش در تحصیل علوم اهل بیت علیهم السلام ، مجاهدت نفس، آراسته شدن به اخلاق انسانی، دوری از زخارف پست دنیا و شب زنده داری، در راه ارشاد و تبلیغ دین، گام نهاد. وی تا آخرین لحظه ی زندگی از این فریضه ی عظیم، دست برنداشت و سرانجام در محراب عبادت و با بدنی پاره پاره به دیدار معبود شتافت.

شهید آیت اللّه اشرفی اصفهانی در کلام امام خمینی(ره)

«مرحوم شهید بزرگوار حاج آقا عطاءاللّه اشرفی اصفهانی را در این مدت طولانی به صفای نفس و آرامش روح و اطمینان قلب و خالی بودن از هواهای نفسانی و ترک هوا و اطاعت امر مولا و جامعیت علم مفید و عمل صالح می شناسم»