عید فطر در کلام ائمه معصوم(ع)

عید فطر در کلام ائمه معصوم(ع)

1. رسول اکرم(ص)
«آنگاه که شب عید فطر فرامی‌رسد‌ که آن را شب پاداش می‌گویند خداوند اجر روزه‌داران را بی‌حساب می‌دهد».[1]
2. امام علی(ع)
«این عید کسی است که خدا روزه‌اش را پذیرفته و نماز وی را سپاس گفته و هر روز که خدا را در آن نافرمانی نکنید، روز عید است».[2]
امام علی(ع) در خطبه عید فطر فرمود:
ای مردم! امروز روزی است که نیکوکاران در آن پاداش می‌گیرند و زیان‌کاران و بدکاران ناامید می‌گردند و این شباهتی بسیار به روز قیامت دارد. پس با بیرون‌آمدن از خانه‌ها و رهسپاری به‌سوی نمازگاه عید، خارج‌شدن از گور و کوچیدن به‌سوی پروردگار را به یاد آورید و با ایستادن در جایگاه نماز، ایستادن در برابر پروردگار خویش را یاد کنید و با بازگشت به خانه‌های خود، بازگشت به‌سوی خانه‌هایتان در بهشت برین را یادآور شوید. ای بندگان خدا! کمترین چیزی که به زنان و مردان روزه‌دار داده می‌شود، این است که فرشته‌ای در آخرین روز ماه رمضان، خطاب به آنان ندا می‌دهد و می‌گوید: «هان! مژده باد شما را که گناهان گذشته‌تان آمرزیده شد، پس در اندیشه آینده خود باشید که چگونه باقی عمرتان خواهد گذشت».[3]
باز در جایی دیگر از این خطبه می‌فرماید: «امروز روزی است که خداوند آن را عید قرار داده و شما را اهل آن داشته؛ خدا را به یاد آورید و دعا کنید تا پاسخ گوید. فطره خود را بپردازید که سنّت پیغمبر شما و تکلیفی لازم از طرف پروردگار شماست».[4]
3. امام حسین(ع)
«زکات فطره، بر هر شهرنشین و بیابان‌نشین واجب است».[5]
4. امام سجاد(ع)
بارخدایا! بر محمد و خاندان او درود فرست و به ما به‌جای ماه رفته رمضان، خیر و احسان ارزانی دار و عید فطر ما را خجسته گردان و آن را بهترین روزی کن که در جلب گذشت تو، بر ما گذشته و گناه ما را از میان برده است و گناهان ما را چه پنهان و چه آشکار بیامرز.
بارخدایا! در روز فطر که آن را برای مؤمنان، عید و شادی و برای اهل دین خویش، محل تجمع و همایش قرار داده‌ای، ما را به‌سوی خود بازگردان و از هر گناهی که مرتکب شده‌ایم و هر بدی که بر جای نهاده‌ایم یا اندیشه ناپسندی که پنهان داشته‌ایم، ما را توبه ده.[6]
5. امام رضا(ع)
«تکبیر، بزرگداشت خداوند بلندمرتبه و نوعی سپاسگزاری از هدایت‌ها و نعمت‌های پروردگار جهانیان است».[7]
6. از سوید پسر غفله روایت شده است که در روز عید، بر امیرمؤمنان، علی(ع) وارد شدم و دیدم که نزد ایشان نان گندم و خطیفه[8] و مِنله[9] است. از حضرت پرسیدم: روز عید و خطیفه؟ آن حضرت فرمود: «این، عید کسی است که آمرزیده شده است».
[1]. بحارالانوار، ج 93، ص 337.
[2]. نهج‌البلاغه، کلمات قصار، ش 428.
[3]. میزان‌الحکمة، ج 7، صص 131 و 132.
[4]. شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان.
[5]. علی مؤیدی، فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)، ص 764.
[6]. صحیفه سجادیه، نیایش 45.
[7]. عیون اخبار الرضا، ج 1، ص 122.