Industrial Engineering

درباره گروه

               مهندسی صنایع حرفه ای است که می کوشد با تلفیق دانش مهندسی و ریاضیات و اقتصاد و مدیریت، کارایی سیستم های تولیدی و خدماتی را بهبود دهد. مهندسی صنایع بطور کلی اثربخشی، کارایی، تطبیق پذیری، پاسخ گویی، کیفیت و بهبود مستمر کالاها و خدمات و سودآوری را مدنظر قرار می دهد. مهندسی صنایع در واقع از سال های انقلاب صنعتی آغاز شد و بعداً به تدریج تکوین پیدا کرد. اولین دانشکده مهندسی صنایع در سال 1908 در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیای آمریکا تشکیل شد. در دهه 1930 به علت بروز بحران بزرگ اقتصادی و در سال های جنگ جهانی دوم توجه زیادی به مهندسی صنایع معطوف شد.

               در طی سالهای 1950 تا 1980 علاوه بر تاکید روی ابزارهای کمی و محاسباتی، کیفیت در زندگی شغلی (QWL)، مدیریت کیفیت جامع (TQM) و مشارکت کامل کارکنان (IEI) در سازمان ها رواج پیدا کرد. از سال 1980 به بعد نیازهای کلی سازمانها، تقویت تجارت، افزایش رقابت پذیری، بهبود کارایی، توجه به مشتریان، بازاریابی و مدیریت عرضه اهمیت زیادی پیدا کرد.از سال 1980 به بعد نیازهای کلی سازمانها، تقویت تجارت، افزایش رقابت پذیری، بهبود کارایی، توجه به مشتریان، بازاریابی و مدیریت عرضه اهمیت زیادی پیدا کرد.

پس از گذشت چندین دهه از ایجاد رشته مهندسی صنایع در ایران، که کوششهای زیادی برای معرفی جایگاه واقعی مهندسی صنایع به عمل آمده است، هم اکنون مهندسی صنایع تا حدود زیادی شناخته شده است و جایگاه مناسب خود را پیدا کرده است. خوشبختانه در سالهای اخیر تقاضا برای جذب مهندسین صنایع افزایش یافته و مسیرهای شغلی مناسبی در جهت سطوح بالای سازمانها برای مهندسین صنایع فراهم شده است. مهندسی صنایع هم اکنون جزء پنج رشته نخست الویت های داوطلبان رشته فنی مهندسی قرار دارد. در حال حاضر فارغ التحصیلان دانشکده مهندسی صنایع در سطوح بالای مدیریت کشور نیز مشغول به خدمت هستند و کسانی که به خارج از کشور رفته اند در دانشگاه های معتبر دنیا به تدریس و تحقیق اشتغال دارند و بسیاری نیز در شرکت های معتبر آمریکا و کشورهای اروپایی مشاغل مهمی را در اختیار دارند.
​​​​​​​

درباره مهندسی صنایع

  

               پیشرفت علوم و تغییرات سریع تکنولوژی و لزوم توجه به مسائل اجتماعی و انسانی دراواسط قرن گذشته میلادی باعث شد رشته های مهندسی سنتی از قبیل شیمی، راه و ساختمان، مکانیک، برق و غیره دیگر پاسخگوی کلیه مسائل سازمانهای صنعتی و خدماتی نبوده و برای جبران چنین کمبودی از پیوند رشته های گوناگون علم و مدیریت، ریاضیات، اقتصاد و روشهای مهندسی، رشته جدیدی به نام مهندسی صنایع به وجود آمد. به طور کلی فعالیتهای مهندسی صنایع پیرامون طرح، بهبود و پیاده کردن سیستمهایی است که از ترکیب افراد، تجهیزات، ماشین آلات، مواد و سرمایه تشکیل می شود . مهندسی صنایع با استفاده از روشهای تحلیلی و تکنیکهای مهندسی و فنون مدیریت و علوم ریاضی و کامپیوتر می کوشد تا با توجه به هدفهای مشخص شده نتایج سیستم مورد نظر را پیش بینی، تجزیه و تحلیل و تعیین کرده و بهترین راه حل را انتخاب و اجرا کند. دراین رشته مسائلی مانند طراحی سیستم و هماهنگ سازی فعالیتها، برنامه ریزی تولید، کنترل انبار موجودیها و افزایش کارآیی سیستمهای سازمانهای گوناگون مطرح است. فعالیتهای مهندسی صنایع را می توان به قرار زیر خلاصه کرد:

  • بهینه سازی با استفاده از روشهای تحقیق درعملیات شامل برنامه ریزی خطی، شبیه سازی، برنامه ریزی غیر خطی و پویا و عدد صحیح و آنالیز تصمیم گیری، تحلیل سیستمها، مدلهای احتمالی و تئوری شبکه ها
  • انتخاب و طراحی فرایندها و روشهای ساخت
  • انتخاب و طراحی ابزار و تجهیزات
  • طراحی تسهیلات فیزیکی شامل استقرار واحدها، ماشین آلات، تجهیزات، سیتمهای حمل و نقل و طراحی تاسیسات انبار محصول و مواد اولیه
  • طراحی و گسترش سیستمهای برنامه ریزی و کنترل برای توزیع کالاها و خدمات تولید، کنترل موجودی، کنترل کیفیت، تعمیر و نگهداری کارخانه، مدیریت پروژه و سایر فعالیتهای مربوطه
  • ایجاد سیستمهای کنترل هزینه شامل کنترلهای بودجه ای و تحلیل هزینه
  • بررسی فنی اقتصادی آلترناتیوهای سرمایه گذاری
  • طراحی و ایجاد سیستمهای اطلاعات و کنترل در مدیریت
  • ایجاد و استقرار سیستمهای ارزیابی مشاغل
  • طراحی و ایجاد سیستمهای مدیریت حقوق و دستمزد و پرداختهای تشویقی و پاداش
  • ایجاد معیارهای مناسب برای سنجش و ارزیابی کارکرد شامل سیستمهای اندازه گیری و ارزیابی
  • ارزیابی قابلیت اطمینان و کارکرد
  • برنامه ریزی و سازماندهی نیروی انسانی
  • برنامه ریزی اقتصادی، مدیریت مالی، و اقتصاد سنجی
همچنان که دیده می شود، مهندسی صنایع می کوشد تا مسائل را با دید کلی و سیستمی حل کند. لازم به تذکر است که بیشتر سیستمهای کنونی، به واسطه وسعت عمل و پیچیدگی روابط بین آنها، به سادگی قابل تجزیه و تحلیل نیستند، از اینرو مهندس صنایع برای طراحی و گرداندن این سیستمها، بویژه از نقطه نظر مدیریت و تصمیم گیری، به دانش نرم افزاری نیاز دارد. همچنین در سیستمهایی نظیر CAD/CAM و سیستمهای ساخت انعطاف پذیر FMS و رباتها نیز ضرورت برنامه ریزی موجب شده است که افق گسترده ای را در مقابل مهندسی صنایع برای حل معضلات فنی اقتصادی فرایندهای صنعتی گشوده شود. به طور خلاصه، مهندسی صنایع دانش بسیار موثری در پیشبرد هدفهای هر سازمان است. مهندس صنایع برای کمک به ایجاد یا بهبود چنین سیستمهایی به وجود آمده است. لازم به تذکر است که مهندس صنایع می تواند علاوه بر سازمانهای صنعتی و تولیدی، در سایر سازمانها مانند بانکها، شرکتهای بیمه، بیمارستانها و سازمانهای دولتی و غیر دولتی فعالیت کند. برنامه گروه مهندسی صنایع دانشکده فنی تویسرکان برای پاسخگویی به درخواست حال و آینده صنایع ایران و با درنظر گرفتن برنامه دانشکده های مشابه دانشگاههای معتبر داخلی و خارجی تدوین شده است. هدف این برنامه در مرحله نخست آماده کردن دانشجو به وسیله دروس عمومی مهندسی، به منظور درک مسائل کلی مهندسی و در مرحله دوم آموزش و تربیت او بوسیله دروس تخصصی مهندسی صنایع برای پاسخگویی به نیازهایی است که کشور ما به نیروی انسانی متخصص دراین زمینه دارد.

               بطور کلی مهندسی صنایع در قلب سیستم‌هایی قرار دارد که برای سازمان‌های صنعتی و خدماتی امروزی ضروری هستند. همچنین، از خطوط هواپیمایی تا خرده‌فروشی‌ها، از بیمارستان‌ها تا بانک‌ها، از شرکت‌های ارتباطات راه دور تا شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی، در سیستم‌های اقتصادی و اجتماعی و به طور کلی در همه سیستم‌های پیچیده‌ای که شامل نیروی انسانی، فناوری و اطلاعات هستند، مهندسان صنایع راه‌حل‌هایی برای بهبود عملکرد سیستم‌ طراحی می‌کنند. امروزه فرصت‌های شغلی برای مهندسین صنایع بسیار گسترده است و هر روزه با گسترش کسب و کارها و توسعه سیستم‌ها، وسیعتر می‌شود. دانش‌آموختگان این رشته اکنون در انواع فعالیت‌های شغلی اعم از تولید، خدمات، حمل و نقل، سیستم‌های بهداشت و درمان، سیستم‌های مالی، انرژی و . . . مشغول به کار هستند